Η γερμανική κατοχή στο Παλιό Φάληρο είχε όνομα "ΗΒΗ ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΟΥ"

Κωνσταντίνα Ράπτη 

Ήβη Αθανασιάδου γεννήθηκε την 1η Ιουνίου 1926 και εκτελέστηκε από τους Γερμανούς στις 16 Οκτωβρίου 1944. Μαθήτρια του μοναδικού εκείνη την εποχή Γυμνασίου του Παλαιού Φαλήρου, κατοικούσε στην οδό

 Ευτέρπης. Η Ήβη δεν άντεχε τη βάρβαρη κατοχή κι έτσι εντάχθηκε σε παράνομη αντιστασιακή οργάνωση. Ο θάνατός της τη βρήκε στα 18 της χρόνια με το κουβαδάκι της γεμάτο μπογιά στο χέρι να γράφει συνθήματα στη λεωφόρο Ποσειδώνος, καλωσορίζοντας τους συμμάχους μας. Λέγεται ότι ο εκτελεστής της Γερμανός ήταν γιατρός.       

Το πρωί της 12^ης Οκτωβρίου οι Γερμανοί φύγανε από το Φάληρο, όμως δυστυχώς , μια μέρα πριν, η κτηνώδης πράξη ενός Γερμανού αξιωματικού ήρθε να χαράξει για μια ακόμα φορά στη μνήμη μας τη σφραγίδα της χιτλερικής βαρβαρότητας. Νεαροί Φαληριώτες ενθουσιασμένοι για τη φυγή των Γερμανών έγραφαν με άσπρη μπογιά πάνω στην άσφαλτο (μεταξύ Αιόλου και Ποσειδώνος, απέναντι από το πρώην ζαχαροπλαστείο 
(ΠΑΧΟΣ) WELCOMEOURALLIES (καλώς ήρθατε σύμμαχοί μας). Τη στιγμή εκείνη έγραφε η μαθήτρια ΗΒΗ ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΟΥ. Ο Γερμανός αξιωματικός (είπαν πως ήταν και γιατρός) περνώντας με το ποδήλατο είδε το «θράσος» των παιδιών και του ανέβηκε το αίμα στο κεφάλι, σημάδεψε με το αυτόματο και σκότωσε την Ήβη. Την Ήβη που θα ήταν τότε 16 χρονών, την είχα μαθήτρια στο Γυμνάσιο Χατζηκωνσταντίνου καθώς και την αδελφή της. Ήταν ένα πολύ χαριτωμένο κορίτσι, ευγενικό με ρόδινο χαμογελαστό πρόσωπο. Κανείς δεν φαντάστηκε πως η μικρή , χαμογελαστή Ήβη, την τελευταία στιγμή του πολέμου (για το Φάληρο) και χωρίς να έχει κάνει τίποτα φοβερό στον εχθρό, θα έμπαινε στη χορεία των εκατομμυρίων αθώων που θυσιάστηκαν στο βωμό του νεοβαρβαρισμού και της ολοκληρωτικής παραφροσύνης.

Ειρήνη Μαυρούδη

Εκτέλεση εν ψυχρώ

«Τι σόι άνθρωπος ήταν ο Γερμανός στρατιωτικός γιατρός που υπηρετούσε εδώ παρακάτω στο γυμνάσιο του Π. Φαλήρου - τότε οι Γερμανοί το είχαν μετατρέψει σε νοσοκομείο. Πήρε το ποδήλατό του να πάει στην αγορά κάτι να ψωνίσει κι εκεί είδε μερικά παιδιά να γράφουν συνθήματα. Γύρισε πίσω με το ποδήλατο, πήρε το αυτόματο, επέστρεψε και σκότωσε ένα 15χρονο κοριτσάκι, την Ήβη Αθανασιάδου. Πώς μπόρεσε; Βέβαια, υπήρξαν και Γερμανοί στρατιωτικοί που ήταν τιμή σου να τους έχεις αντιπάλους».

Eχετε αναρωτηθεί ποτέ περπατώντας στο δρόμο, γιατί ο συγκεκριμένος δρόμος έχει αυτό το όνομα;

Κάπως έτσι αναρωτήθηκα και εγώ για ένα γνωστό δρόμο κοντά στο σχολείο μας που ονομάζεται «ΗΒΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΟΥ». Ρωτώντας τους γονείς μου, ποια ήταν αυτή η κοπέλα και γιατί αυτός ο δρόμος ονομάζεται έτσι, έμαθα πως υπήρξε φίλη της γιαγιάς μου και ότι σε αυτό το δρόμο ήταν το σπίτι της. Επίσης η γιαγιά μου, μου είχε πει ήταν μια μικρή ηρωίδα. Ήταν η κοπέλα που όταν απελευθερώθηκε η Αθήνα από τους Γερμανούς πήγε να καλωσορίσει τους συμμάχους, γράφοντας συνθήματα στο τοίχο. Όταν όμως την είδε ένας Γερμανός στρατιωτικός την ώρα που αποχωρούσε ηττημένος την πυροβόλησε και την σκότωσε στην παραλία του Φλοίσβου.

Για να μην ξεχαστεί αυτό το γεγονός και ο ηρωισμός αυτής της κοπέλας ονόμασαν το δρόμο όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε  «Ήβης Αθανασιάδου»  και τοποθέτησαν ένα μικρό μνημείο στο σημείο που την σκότωσαν.